Verandering
Een opsomming van info over wettelijke regelingen. Dat is wat ik mijn cliënten altijd gaf. Ik vertelde een algemeen verhaal en als een client me iets persoonlijks vertelde, ging ik daar niet op in; ik wist niet wat ik daarmee aan moest.
Ik herinner me een gesprek met een client waarin ze vertelde hoe een dierbare overleden was: ingestort, gevallen en niet meer opgestaan. Ze vertelde me hoe geschokt ze was toen het gebeurde, hoe geschokt ze op dat moment nog steeds was, vier maanden later. Ik durfde niet te laten zien hoe haar verhaal me raakte, dus ik zette mijn masker op en ging door met de juridische inhoud.
Ik was heel goed in wat ik dacht dat mijn functie was: de lastige juridische teksten en regelingen vertalen naar “normaal” Nederlands, uitleggen wat er allemaal mogelijk is en geregeld kan worden. Vond ik m’n werk leuk? Had ik plezier in mijn werk? Absoluut niet. Er was een burn-out voor nodig om me te doen inzien dat ik het plezier in mijn werk kwijtgeraakt was.
De verandering zijn die ik graag wil zien in de juridische wereld. Wat houdt dat in? Ik spreek over persoonlijke ontwikkeling, ik heb het over je angsten onder ogen zien, je onderbuikgevoel volgen. Dingen die vaag, vreemd en zweverig klinken. Mensen vragen me waarom het in mijn ogen zo belangrijk is om te kijken naar de persoon als geheel en niet alleen naar de kennis en ervaring van die persoon.
Mijn antwoord op die vraag? Mensen doen zaken met mensen. Wanneer ik cliënten adviseer over hun testament, hun huwelijkse voorwaarden en/of hun nalatenschap, willen ze met míj praten. Ze willen niet praten met een wandelend wetboek, met een robot die juridische regelingen uitbraakt. Ze willen niet horen welk effect die regelingen op “de meeste mensen” of op hun buurman hebben. Cliënten willen horen welk effect die juridische regelingen op hen persoonlijk hebben.
Om je cliënten -de mensen tegenover je aan tafel- te kunnen adviseren, is het belangrijk, zelfs noodzakelijk, dat je verbinding met ze kunt maken. Het is belangrijk dat je ze het gevoel kunt geven dat hun persoonlijke verhaal bij jou in goede handen is, dat het veilig is.
Cliënten vertellen me vaak dat ze bang zijn voor conflicten binnen de familie. Conflicten over geld, over wie krijgt wat (en vooral: wie krijgt wat niet). Dat is dé reden dat cliënten aan tafel komen zitten: ze willen ruzie en gedoe voorkomen of bestaande conflicten niet verergeren. Ik ben begonnen mijn verhaal te delen met mijn cliënten. Ik vertel ze over de ruzies binnen mijn eigen familie. Ruzies om geld die zelfs zo hoog zijn opgelopen dat er tussen een aantal familieleden al jaren geen enkel contact is. Het delen van mijn verhaal zorgt ervoor dat mensen hun verhaal, hun angsten en verlangens, durven delen. Het neemt de schaamte om te vertellen over (de angst voor) familieruzies weg. Het zorgt ervoor dat ik ze nog beter kan adviseren. Wat ik meeneem naar zo’n gesprek? Als eerste mezelf en daarbij mijn kennis over al die juridische regelingen. De verandering zijn die ik graag wil zien in de juridische wereld.